Een wijntje in mijn hand – dat met zijn 85 kroon nog bijna goedkoop voelt, omdat ik er omgerekend een keer minder dan 12 euro voor betaald heb -, nieuwe vrienden in een Zweedse kroeg. De gesprekken lopen uiteen van het wel en niet hebben van heimwee, Zweeds leren, glitter baarden en wasmiddel. Uhuh, en dat met meer mannen dan vrouwen aan tafel, en nee, ik ben niet seksistisch, maar een beetje opvallend is het wel. 😉
Terwijl we het hebben over het ontbreken van geur aan wasmiddel, of – to be honest –  in mijn beleving: wasmiddel ruikend naar behangplaksel, vliegen de tips en ervaring over de tafel. 


Het moge duidelijk zijn dat niet iedereen dezelfde beleving heeft. Als ik het bed van mijn Allerliefste lief en mij verschoon krijg ik al behoefte onder het deken te kruipen vanaf het moment dat ik dat stevige, schone overtrek voel, heerlijk geurend naar bloemetjes, of in ieder geval, een geur die me daar aan herinnert, of het nou echt zo is, of dat het komt door het plaatje op de verpakking. Hmmm..! I love it!
Die beleving heb ik hier niet. Volgens de een ligt het aan het feit dat ik geen wasverzachter gebruik, wat volgens de ander alleen maar goed is, want: Dat is zooo slecht voor je wasgoed! Volgens de ander komt het omdat ik mijn overtrek in de droger doe na het wassen.

“Want dan ruikt alles alsof je met een muffe stofzuiger met een te volle zak door het huis bent gegaan!” zei ze.

Ik hoor het haar zeggen en bedenk me dat ‘eigenlijk’ mijn reactie zou zijn iets in de trant van: “Nee joh! Dat ruikt altijd lekker!” of “Nee man, zelfs uit de droger ruikt het heerlijk in Nederland!”. In ieder geval iets om mijn gelijk kracht bij te zetten, alsof er sprake is van een betoog tijdens een les Nederlands op de middelbare school. Vechtend voor het beste cijfer en het beste argument om iedereen voor me te winnen.
Maar in plaats daarvan was ik even stil en zei voor ik het echt door had:

“Oh, goh, die ervaring heb ik eigenlijk niet.”

Een reactie waarmee ik mijzelf verbaasde, want: niets ellebogen werk in een discussie die voor niemand groter zou kunnen zijn dan in mijn competitieve hoofd. Niets uithalen als een kattig, miauwend monster, naar een ander die ook maar gewoon iets van zich laat horen in een nutteloze discussie. Niets het hoogste woord hebben in een eindeloos gesprek over luxe problemen. Nee, gewoon het hebben van een gesprek, een rustige reactie op een opmerking, een observatie en reflectie op mijn automatismen. Met kansen mijzelf te (her)ontdekken en een dergelijke situatie eens vanuit een ander perspectief te bekijken. Het gesprek zette zich voort met het uitwisselen van tips met betrekking tot welke wasverzachter ik dan toch maar eens moet proberen, tot het bespreken van onhebbelijkheden van stagiaires, het lekkerste biertje en het bespreken van het koffie drinken bij een hoogbejaarde buurvrouw. Gewoon, zoals een leuk gesprek wat mij betreft verloopt. Van de hak op de tak, met hard lachen en anekdotes om je eigenlijk een beetje voor te schamen.
En hé..! Ik ben weer een mooie ervaring rijker, het lijkt iets kleins, maar ik ben benieuwd wanneer jij jezelf betrapt op een reactie die een stuk liefdevoller voelt, dan die van jouw piloot die eigenlijk altijd bepaalt wat jij zegt 😉

Geniet en Leef!

Vraag nu een Nieuwe Kijk-sessie aan als jij ook wel wat minder bezig wilt zijn met forceren of druk van verwachtingen! Of heb jij al een tijdje het gevoel er meer uit te willen halen, omdat je voelt dat er meer in zit? Of voel jij dat het tijd is meer te gaan ‘doen wat jou écht blij maakt’, kom op en ga voor die gratis sessie (t.w.v. €197,-).

En vind jij het leuk mijn mails te ontvangen net zoals honderden anderen? Schrijf je dan hier in