Nou.. Ik deelde dus laatst de reden van mijn paniekaanvallen, die ik in december 2022 ervaarde.
Dat voelde spannend. Allerlei overtuigingen en patronen staken de kop op met betrekking tot afgewezen worden, raar gevonden worden, niet begrepen worden, veroordeeld worden..
Mjaa, die legde ik naast me neer. Ik typte het blog en plaatste ‘m.
My g*d die werd veel gelezen, dat had ik even niet zien aankomen.
Thanks voor het lezen en alle lieve berichtjes ook.
Ik ontving er al snel best wel wat reacties op, van (vage) bekenden, van bekenden en van (oude) klanten die me allemaal om verschillende redenen dankbaar waren en waardeerden om mijn eerlijkheid en kwetsbaarheid voor het delen van dit verhaal.
En ‘verhaal’, dat is het. Het is maar een verhaal. Niet dat ik mijn ervaring daarmee opeens te niet wil doen, wat dit ‘verhaal’ heeft mij zeker aangegrepen en heeft de nodige processen in gang gezet. Maar het is maar een ‘verhaal’. Een van de velen die ik mezelf vertel over wie ik ben en wat ik doe. Wat mij gevormd heeft. Zoals iedereen zichzelf verhalen vertelt. Constant.
Iemand maakte en grapje na het lezen van de intro, las verder en verontschuldigde zich over het grapje (had iets te maken met hoe snel ik afgeleid was en uitstelgedrag). Maar dat grapje was prima. Kon ik heus hebben hoor. Het is misschien een vaag en wat beladen onderwerp, en já, het heeft me aangegrepen, én I’m still alive en er mag ook gewoon gelachen worden 😉
En nog wat: ik deelde dit ‘verhaal’ niet omdat het belangrijk is voor me dat iedereen het weet. Want dat maakt me niet zoveel uit, of je het weet of niet dat ik denk dat ik een broertje of zusje verloren ben in de buik bij m’n moeder. De reden voor mij om dit te delen is dat ik graag open ben over mijn processen. En omdat ik in december deelde over de paniekaanvallen, voelt het kloppend om ook te delen wat hiervan de oorzaak is in mijn beleving.
En ik weet dat ik hiermee weer mensen verder help. Want dat voel ik. Zoals dat met iedere blog die ik schreef zo is geweest. Het helpt mij dingen te processen, én het helpt altijd minimaal één ander iemand. Reden genoeg om dus gewoon het delen weer meer op te pakken, wanneer ik het voel.
Levensliefhebben is namelijk, en dat kan ik niet vaak genoeg zeggen, niet alleen maar het leuke en gemakkelijke. Levensliefhebben is ook de shit die het Leven je toewerpt aangaan en voor mij hoort daarover delen ook bij. De shitshow delen dus eigenlijk 😉
Een andere belangrijke reden voor mij om dit toch te delen is omdat ik het belangrijk vind dat het bekender wordt dat baby’s in de buik, hoe klein ook, al heel wat mee krijgen (zowel van hun omgeving, daar zo pril en klein in de baarmoeder) als van de emoties en stress van de moeder. Prenataal trauma, is het moeilijke woord. 😊
Het bewustzijn en herinnering aan geluiden en aanrakingen (wanneer er twee of meerdere eicellen bevrucht zijn) wordt al vanaf heel vroeg vastgelegd in het geheugen van het dan nog o zo prille lijfje. Je lijf is écht wijs.
Hierover wordt steeds meer bekend. Ook over hoe hier trauma’s kunnen ontstaan die na de geboorte tot uiting kunnen komen in de vorm van fysieke klachten en/of beperkende overtuigingen en patronen.
In mijn werk als coach en healer heb ik al verschillende afstemmingen geschreven en ingesproken die betrekking hadden op wat iemand als baby heeft ervaren in de buik en heel wat healings in gang gezet die hiermee te maken hadden.
Ook voor mij is dit iedere keer weer even wonderbaarlijk als vaag. Even verwarrend als logisch. Want met m’n hoofd kan ik daar ook niet goed bij, en toch… Het lijf is wijs, zowel de fysieke reacties als de emoties die naar boven kunnen komen, liegen er niet om. En hoe prachtig.. dat al die shit die ergens vast is gezet, ooit, misschien wel toen je heel jong was, jonger dan je ooit voor mogelijk hield, dat je die shit, ongeacht je huidige leeftijd kunt helen. De spanning in je lijf kunt verzachten, energetisch weer meer ruimte vrij kunt maken en het effect op je dagelijks leven kunt verkleinen… You gotta love energetisch-, systemisch en lichaamswerk.
Nieuwsgierig geworden? Stuur me even een mailtje of een berichtje op insta om een te kletsen over waar jij tegen aanloopt en wat je daarmee zou willen. Ik ben benieuwd.
Liefs, Lanne