Trek jij schoenen aan of bekleed jij je hele omgeving om zere voeten te voorkomen?
De keuze klinkt superlogisch, niet? Schoenen aantrekken is een stuk effectiever en je kunt iedere dag een ander vet paar sneakers aantrekken… Hoe vet??
En toch… Dat is lastiger dan je denkt.
Vorige week ben ik naar een lezing geweest van een Tibetaans boeddhistische monnik. Zijn verhaal ging over ‘pure happiness’ en leven in het ‘nu‘. Hij haalde een oud boeddhistisch verhaal aan. Waarin Boeddha voor de keuze stond zijn voeten te beschermen tegen een dorre, doornachtige woestijn die hij moest doorkruisen, door zijn voeten te bekleden met rubber of door de hele woestijn af te dekken met rubber.
De eerste optie klinkt logisch en is natuurlijk ook een stuk gemakkelijker te fixen. Maar wat ik werkelijkheid vaak gebeurt in ons leven, ofwel in ons hoofd, is dat we ‘alles’ afdekken in plaats van te gaan voor dat vette paar sneakers.
In plaats van een probleem aan te pakken of aan te gaan en te ontdekken dat het misschien helemaal niet zo’n groot probleem is, proberen we alles te controleren.
We proberen, vaak tevergeefs, invloed uit te oefenen op onze omgeving. Mogelijke risico’s afdekken inruil voor schijnveiligheid.
Mooie vergelijking vind ik dat. Want ja… voor degenen die mijn schoenencollectie kennen, opvallend dat het zelfs mij niet altijd lukt, ‘gewoon’ te kiezen voor een paar hippe Nikes in plaats van een rubberen mat uit te rollen die toch nooit breed en stevig genoeg is alles te voorkomen.
Ondanks die uitgebreide schoenencollectie is het proberen te voorkomen/ vermijden van problemen en risico’s zo aanlokkelijk. Maar duh, met het voorbeel ddat deze monnik me gaf is het echt idioot om te denken dat die controle bestaat. Het is een illusie, een schijnzekerheid, dat dat mogelijk is. Soms wel een heel fijne schijnzekerheid, maar altijd maar van korte duur. Totdat de mat niet verder uitrolt, de mat te smal is of de mat er gewoon niet meer is.
Terwijl ik naar zijn inspirerende verhaal luister over durven falen zonder angst voor afwijzing of verlies, over ‘nee’ durven zeggen zonder bang te zijn iets of (iets van) iemand te moeten missen zie ik mijn enorme collectie schoenen voor me die in ons nieuwe huis verspreid liggen over vier verschillende opbergplekken omdat geen één groot genoeg is, bedenk ik me dat ik die mat toch maar gewoon moeten laten voor wat het is en mijn sneakers af te wisselen met lekker probleemloos op blote voeten lopen.
Leef!