Een weekje Barcelona. We zijn nu een week weer thuis.
Thuis, ik schrijf Thuis. 🙂
Voordat we weg gingen was ik even bang dat ik me rot zou voelen als we vanuit Barcelona weer vertrokken, maar dan niet naar Nederland zouden gaan, maar naar Stockholm.
Dat was totaal niet zo. Sterker nog, ik had zin om weer lekker terug te gaan naar ons eigen huis, naar de plek die ons thuis is.
Het voelde eigenlijk juist raar om zo snel al weer weg te gaan bij ons nieuwe thuis, om op vakantie te gaan. Voelden we ons net thuis, weten we net waar we lekker uit eten kunnen in Stockhom en gaan we weer weg, ergens anders op zoek naar de leukste plekjes.
Superleuk natuurlijk, begrijp me niet verkeerd, maar het voelde dus ook gek.
En nu zijn we weer een week in ons huis, thuis.
In het land waar mensen elkaar nauwelijks groeten, waar ze overal nummertjes trekken en in een nette rij op de bus wachten, waar ze een dikke 4 euro voor een koffie vragen, waar ze als de besten Engels spreken, waar ze heerlijke zoete taartjes hebben, waar we al heel wat nieuwe vrienden gemaakt hebben, waar iedereen tatoeages heeft, waar geen mens zonder koptelefoon of oortjes de deur uit gaat, waar mannen achter kinderwagens lopen, waar natuur en het stadsleven zo dicht bij elkaar liggen, waar we de mooiste zonsopkomsten vanuit onze woonkamer te zien krijgen, waar vaders en moeders soms jaren niet lijken te werken omdat ze het ene kind na het andere krijgen, waar mooie oude gebouwen staan in allerlei kleuren, waar de dagen steeds donkerder en kouder worden, waar we een schitterend uitzicht hebben over Stockholmcity en het land, in ieder geval de stad, waar ik steeds een beetje meer verliefd op ben geworden.