Ik dacht net tijdens het voeden van ons meisje aan mijn kraamtijd terug. De eerste paar dagen verbleven we in het ziekenhuis na de spoedkeizersnede.

Een heel verwarrende en dubbele tijd was dat. Enerzijds omdat ik de bevalling totaaaaal anders had gehoopt, anderzijds omdat we te maken kregen met heel veel verschillende verpleegkundigen. Allemaal met hun eigen mening en visie. Stuk voor stuk lieve en betrokken vrouwen, dat zeker. Maar waar de een strikt het ene principe aan hield, werd ons de volgende dag weer iets heel anders verteld.


 

Los van het feit dat ik in die periode liever nog op mijn eigen intuitie had willen vertrouwen, viel me wat anders op toen ik er net aan terug dacht:

Ik wilde heel graag borstvoeding geven. Daar had ik heel erg naar uit gekeken en verheugde me er echt op dat te kunnen doen. Zowel vanwege het belang voor de hechting van ons net geboren meisje, als vanwege het feit dat m’n lichaam iets aanmaakt, waarop mijn baby kan groot groeien. HOE DAN! Te gaaf om niet te ervaren 😉

Moederliefde, oermoeder, keizersnede, bevalplan, levensliefhebbers, lanneleeft, intuitie

De eerste tijd borstvoeden is echt oefenen. Oefenen voor zowel moeder als baby. Terwijl dat eerste moment, waarop Fenne vlak na de geboorte op mijn borst lag en ik nog half in een roes was, ging het zo vanzelf. Ik hield Fenne bij mijn tepel en als vanzelf hapte ze en dronk ze. Zo mooi, zo puur en zo ‘logisch’.

 

De volgende dag begon het twijfelen. Want: “wat als ik het niet goed doe en ik tepelkloven krijg en ik dan geen borstvoeding meer kan geven?”. Dat vond ik spannend, want ik wilde zo graag dat ik dat haar kon geven. De ene keer ging het aanhappen helemaal vanzelf en de andere keer waren we aan het klooien samen en was ik blij met de hulp van de verpleegkundigen die ik ieder moment op kon roepen.

De meningen en principes die de verpleegkundigen aanhielden verschilden. Zowel over het wel/ niet wakker maken van je baby, als over het aanleggen aan de borst, over pijnstilling wel/ niet en nog veel meer.

Ik weet nog dat ik ’s nachts heel fijn geholpen werd door de bemoedigende woorden: “Jullie zijn samen natuurtalenten, vertrouw daar maar op.” Zo mooi en zo waar.

En toch. De volgende dag, deed mijn tepel zeer en zat er een klein kloofje op. Resultaat: Ik onzeker en weer twijfelen, weg vertrouwen van die nacht.

Een andere verpleegkundige kwam er bij, en zei dat we dit en dat niet goed deden en dat we dat zus of zo moesten doen. Technisch.

Fijn, want ook hier hadden we wat aan.

Later toen mijn moeder op bezoek kwam die dag, vertelde ik dat die zuster van vannacht het allemaal heel leuk bedoelde, “..maar die had er toch minder verstand van hoor. Want nu had ik toch die kloof. Die van vanochtend weet het wel beter.”

Bijzonder. Hoe ik, als Levensliefhebber, die intuïtie heel hoog heeft staan, ook of júist in opvoeden, hier alle bemoedigende en liefdevolle woorden over boord gooide en alleen de technische kant nog voor waarheid aan leek te nemen.

Ik vond die verpleegkundige van de nacht opeens helemaal niet zo goed meer, terwijl zij me juist zo’n fijn gevoel gaf en mijn zelfvertrouwen deed groeien door mij in mijn (oermoeder)kracht te zetten met haar woorden.

Vanmiddag zag ik opeens hoe dit een patroon van me is. Hoe graag ik stiekem ook op mijn intuïtie af ga, iedere keer opnieuw mag ik weer door dat oude patroon van ‘verstand eerst’ heen.

Wijsheid zit in mijn hoofd, hart en buik. Kennis (hoofd) en intuïtie (hart en buik). Verschillende dingen. Verschillende functies. Allebei belangrijk. 

Laat het één het ander niet overschaduwen. Beide mag er zijn. Zowel je verstand als je intuïtie. 

Een mooi inzicht om mee te nemen en een patroon om los te laten en het vertrouwen in mijn intuïtie weer een beetje meer te helen.
Dankbaar voor dit inzicht.

Vertrouw op je intuïtie en Leef!

 

Vind jij dit soort dingen ook interessant, Leven vanuit Liefde, onvoorwaardelijke Liefde, of heb je andere soortgelijke interesses waar je een keer met me over wilt sparren? Vraag dan een gratis Nieuwe Kijk-sessie aan (t.w.v. €197), dan spreken we elkaar binnenkort hier even over en geef ik je meteen wat tips! Superleuk om elkaar zo te leren kennen én we bekijken meteen of ik verder nog wat voor je kan doen. 

En vind jij het leuk mijn mails te ontvangen net zoals honderden anderen? Schrijf je dan hier in

“Dankzij deze coaching zie ik in dat ik veel meer plezier mag hebben. Lanne is een bijzondere vrouw die anderen zo goed kan helpen door zich open te stellen. Dank je wel!”

Niki

Of mail me persoonlijk met jouw vraag of reactie!

11 + 7 =

0 reacties

Een reactie versturen

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

Rouw en een punt zetten

Twee intentie kaartjes naast me. M’n tweede koffie al op. Een glas water en op mijn rug de zon. Zo zit ik er op dit moment bij. In mijn praktijk met mijn laptop voor me. Ik zucht even diep. Mijn lichaam voelt nog beurs van de massage van gisteravond. Spanning voelde...

De echte reden om te delen wat ik deelde

Nou.. Ik deelde dus laatst de reden van mijn paniekaanvallen, die ik in december 2022 ervaarde. Dat voelde spannend. Allerlei overtuigingen en patronen staken de kop op met betrekking tot afgewezen worden, raar gevonden worden, niet begrepen worden, veroordeeld...

De reden van mijn paniekaanvallen

Ik had een plan. En toen stelde ik uit. Ik at nog een cracker. Ik gooide mijn online winkelmand vol met 19 stuks en kocht uiteindelijk niks. Ik verdwaalde op insta en ververste mijn mailbrowser 30x in 10 minuten zonder een nieuwe email te ontvangen…. Vanochtend onder...

How to handle doemscenario’s

Doemscenario’s.Ze zijn mij niet vreemd.Ooit botste ik tegen een andere auto aan, in een langzaam rijdende file. De persoon uit de andere auto reageerde nergens op en reed gewoon verder.Ondanks dat, schoot ik volledig in de paniek en doemscenario’s als (en beloof me,...