Dinsdag 25 april had ik voor mezelf een “No-Phone-Day” bedacht. Een hele dag geen telefoon en dus niet bezig zijn met social media, whatsapp of andere ‘onzin’ die ik normaal op mijn telefoon doe. 

Waarom? Gewoon, omdat het kan! En heel eerlijk: Ik vond het hartstikke fijn zo’n dag. Mijn posts op Facebook stonden al klaar, dus daar hoefde ik niet naar om te kijken. Mijn aankondiging op Instagram deed ik ‘s ochtends vooraf en toen: Toen legde ik mijn telefoon weg, op vliegtuigmodus. 
Toen kon het afkicken beginnen!

Misgrijpen

Want ja.. Heel eerlijk: Ik greep vaak naar mijn telefoon die dag, of in ieder geval, dat probeerde ik. ‘Hij’ lag alleen niet op zijn gebruikelijke plek naast mijn laptop ergens. Ik greep dus letterlijk mis. Ik heb het aantal keren niet geteld, maar believe me, het waren er veel.
Gek eigenlijk, want waarvoor zou ik de hele tijd op mijn telefoon moeten kijken? Zoveel gebeurt er nou ook weer niet.
Terwijl ik even wachtte tot de waterkoker klaar was, toen ik ging plassen (hoeveel bacterieen zitten er in hemelsnaam op je telefoon als we ‘m altijd mee naar de plee nemen?! *Confession: Ik doe ‘m af en toe af met een alcoholdoekje), terwijl ik een bladzijde uit een boek lees, terwijl ik mijn ontbijt wegwerk, zelfs tijdens het tandenpoetsen grijp ik onbewust een paar keer naar mijn telefoon. Nu ik dit zo opschrijf voelt het echt superverslaafd, herkenbaar of doe jij dat minder?

Cheat

De eerste keer paniek kwam toen de wifi het niet deed. Op mijn laptop mensen, niet op mijn telefoon. En wifi had ik nodig voor mijn werk, om te  kunnen Skypen. Anders kom ik niet ver met mijn trainingen in Nederland ;-).
Dus ja.. toen heb ik gecheat. Ik heb mijn telefoon toen al gebruikt, nog geen 30 minuten nadat ik telefoonloos door het Leven! zou gaan, ging het al mis. Hulp vragen aan mijn Allerliefste lief.
Wat me wél lukte was: Niet op Facebook of Instagram kijken. WhoopWhoop. In ieder geval een ‘win!’. Daarna gaat hij weer op vliegtuigmodus en leg ik ‘m weer in de vensterbank in de woonkamer, ver weg.
Dan gaat het even een paar uur gemakkelijk, want: In training.
Pauze. Bam. Heel even hunker ik naar mijn telefoon alsof ik ongesteld ben en een hele reep Tony met hazelnoot naar binnen wil werken. Maar ik geef niet toe. Laat ‘m lekker in de vensterbank chillen en maak mijn lunch klaar en eet ‘m op, aan tafel. ‘Niks doend’.

Easy

Daarna komt er weer even een paar uur waarin het me gemakkelijk afgaat. Zowel tijdens, als na, de training voel ik niet meer de drang om naar mijn telefoon te grijpen.
Groepsmeldingen op Whatsapp heb ik al zeker een jaar uitstaan. Sinds enkele maanden heb ik sowieso alle meldingen uitstaan, van al mijn apps. Alleen smsjes en bellen komt ‘binnen’, zonder dat ik mijn telefoon hoef te openen. Heel rustgevend vind ik dat. Geeft me het gevoel meer ‘de baas’ te zijn over wanneer ik afgeleid word door mijn telefoon. Tijdens gesprekken word ik daardoor ook eigenlijk nooit afgeleid, omdat mijn telefoon gewoon geen meldingen geeft. Want heel eerlijk: ik word niet constant gebeld of gesmst. Hoofdzakelijk gewhatsappt en dan zijn de groepen vaak  ‘het ergst’ qua afleiding, toch?!
Ik vond het heerlijk, niet steeds het gevoel te hebben te moeten checken of en wie mijn posts geliked had, of wie er op gereageerd heeft. Gaf me eigenlijk gewoon meer rust. Gewoon even andere dingen doen, zonder om de zoveel minuten op mijn telefoon te kijken.
Mooie bijkomstigheid: Mijn horloge herkreeg zijn oorspronkelijke functie weer ;-).

Terugval

Even de deur uit aan het einde van de dag. Dat had ik mijn Allerliefste lief alleen niet verteld. Die kwam thuis in een leeg huis. Zonder briefje waar ik was. Geen reactie op zijn whatsappjes, geen reactie op zijn telefoontje.
Tjah.. dat is een nadeel, je bent letterlijk niet bereikbaar en dat zijn we niet gewend met zijn allen. Ik laat mijn telefoon wel vaker thuis, maar dan ben ik altijd samen met iemand die wél zijn/haar telefoon heeft, zodat ik in noodgevallen toch bereikbaar ben. Dit was even anders.
En toen.. Na het eten. Daar ging het mis. No-Phone-Day werd daar ingekort tot een ‘bijna-dag’. Alhoewel, na het eten, het was pas rond 20:00 uur geloof ik dat ik zwichtte. Toen pas bekeek ik mijn whatsapp, zag ik een paar gemiste oproepen (niets heel dringends gelukkig) en bekeek ik mijn Instagram en Facebook. Dat voelde best lekker eigenlijk, ik kan me zo voorstellen dat het voelde als een verslaafde die tóch zijn behoefte bevredigd voelde worden. Het voelde bijna als een opluchting. Oké, klinkt erger dan het is misschien, maar ik weet bijna zeker dat je dat gevoel herkent. Bijvoorbeeld zoals wanneer je weer bereik hebt na een vliegreis ofzo. Zoiets.

Conclusie

Voor mij is het voor herhaling vatbaar! Ik ga het zeker vaker doen en daag jou uit mee te doen. Als je me volgt via Instagram en Facebook laat ik je vanzelf weten welke dag mijn No-Phone-Day wordt en kun je meedoen!
Ik vond het een fijne dag, ook al is het geen ‘hele-hele dag’ zonder telefoon geworden. Voor mij was het doel bereikt. Ik gebruikte mijn telefoon namelijk een stuk functioneler dan ik gewend was. Dat voelde goed. Ik laat mijn meldingen lekker uitstaan, zoals altijd en leg tussendoor mijn telefoon sowieso wat vaker wat verder weg. Gewoon omdat het kan!
Wat jij?

Ben even telefoonloos en Leef! 

Vraag nu een Nieuwe Kijk-sessie aan als jij ook toe bent aan wat meer focus op jouw échte Leven! Heb jij al een tijdje het gevoel er meer uit te willen halen, omdat je voelt dat er meer in zit? Of voel jij dat het tijd is meer te gaan ‘doen wat jou écht blij maakt’, kom op en ga voor die gratis sessie