Oorzaak – Gevolg

Soms, zo eens in de zoveel tijd, voel ik de drang iets nieuws te gaan doen. Zit in mijn aard.
Soms komt het ‘zomaar’, soms is het een logisch gevolg van een bepaalde oorzaak.

Deze keer is het een logisch(?) gevolg van een bepaalde oorzaak. Ziek zijn en niet kunnen werken, mijn leven niet kunnen leiden zoals voorheen. In januari begon het. Ik moest vaker dan normaal plassen en soms voelde het ook wat raar. Na navraag bij een collega dacht ik aan een blaasontsteking. Cranberry’s en veel drinken was het advies van mijn collega’s die de klachten herkenden. De pijn werd hoe langer hoe erger totdat ik uiteindelijk schreeuwend op het toilet zat en niet wist of ik moest zitten, lopen, liggen, wiegen…
Het bleek inderdaad een blaasontsteking te zijn. Eén in een vergevorderd stadium. “Neem er maar om de 4 uur twee paracetamol bij, je urine was zo vies, gaat het wel met de pijn?” informeerde de huisartsassistente. 

Inmiddels ruim 5 maanden, twee blaasontstekingen (de eerste keer bleek later een nierbekkenontsteking te zijn geweest), drie antibioticakuren, bezoekjes aan de osteopaat en homeopaat, veel huisartscontact en een ‘chill-vakantie’ naar Ibiza verder, voelt het soms alsof mijn leven nog steeds op zijn kop staat. Het is de vermoeidheid die nu nog rest.
Geen zeer ernstige ziekte of een een zwaar ongeluk, gelukkig niet, maar wel meerdere ontstekingen met een duidelijk gevolg voor mijn weerstand en energieniveau. Een, voor mij, moeilijk te accepteren gevolg. Dat zet me aan het denken, zorgt ervoor dat ik mezelf vragen stel over wat ik wil, kan en wie ik ben. Antwoorden op dit soort vragen hebben me ertoe gezet iets nieuws te proberen, bloggen. Hopelijk vind ik hierdoor nog meer antwoorden op dergelijke vragen en heb jij er ook nog wat aan. 🙂
Leef!