Een appelboom laat zijn bloesem gaan, waarmee dit een appel wordt, waarna de boom ook de appel laat gaan, zodat de zaadjes kunnen ontkiemen.
Een moeder laat haar jong gaan, om zelfstandiger te kunnen worden.
Je huid laat een korstje gaan, wanneer het wondje geheeld is.
In de herfst laten de bomen hun gekleurde blaadjes gaan, zodat er nieuwe blaadjes kunnen groeien.
Een paardenbloem laat haar pluisjes gaan, om zo het weiland met nog meer gele bloemen te sieren.
De natuur is supergoed in laten gaan!
Geloof me, soms heb ik best een beetje last van alles wat de natuur laat gaan..!
Van hooikoortsklachten, een gang vol dorre blaadjes, die gele auto voor mijn deur die daarvoor toch echt grijs was, tot die zwerm vogels die, alsof het een samenzwering is, ook het een en ander laat gaan, toevallig precies boven onze achtertuin terwijl ik lig te zonnen…
Maar ach.., over het algemeen denk ik dat we als mens vooral wat kunnen leren van wat de natuur zo gemakkelijk afgaat.
Want joh, wat houden wij met z’n allen aan een hoop dingen vast. Zowel aan gebruiksvoorwerpen als aan patronen, gedachten, rituelen, meningen en overtuigingen. Soms heel waardevol, maar vaker wat onhandig.
En oh, wat is laten gaan dan moeilijk!!
Minimaliseren is de trend. Je huis opruimen en alleen houden wat je echt gebruikt of waar je écht niet zonder kan.
Daar hou ik best van. Iets weggeven, verkopen of gewoon weggooien voelt soms serieus lekker!
Jaa, die materialistische kant kan ik vrij makkelijk laten gaan.
En dan.. Gedachten, patronen, meningen, vooroordelen en vast nog veel meer.
Maximaliseren is echt veel makkelijker dan minimaliseren in dit geval!
Maar hé, het is weekend, ik heb zin in een drankje, lekker eten en zin om mijn net leeggeruimde kledingkast aan te vullen.
Voor mij telt losgaan ook als laten gaan.
Leef!