🙂 Ik moet soms een beetje om mezelf lachen. Ik weet het allemaal goed, kan het leuk verwoorden, maar doe soms zó het tegenovergestelde! Weten, voelen en doen.
Meteen nadat ik mijn blog over doelloos afsluit ga ik plassen. In de badkamer kom ik restanten van mij ‘drukke zijn’ tegen – dat is al de eerste confrontatie met mezelf, die drukke kant -. Een half opgeruimde droger, met zowel nog was ín de droger, als verspreid over de badkamer vloer. Ik ben goed in alles tegelijk doen. Ik ben ook goed in mindful dingen doen. Maar ik doe graag van allebei een beetje om het in balans te houden, zal ik dan maar zeggen ;-).
Ik geef je even een kijkje in mijn hoofd:
Ik zie de was liggen, bedenk me direct wat ik nog meer wil doen die dag, daar is de was opvouwen niet persé een onderdeel van, maar ik sta al met twee boxershorts van mijn allerliefste lief in mijn hand. Terwijl ik buk om de boxershorts op een stapeltje te leggen, raap ik één van mijn sokken op. Precies die sok die ín de droger ook voor het grijpen ligt. Zo doe ik dat nog een paar keer, lekker efficiënt allemaal. Want zoeken kost tijd. Bij iedere keer dat ik buk om iets weg te leggen, raap ik iets anders op dat hoort bij wat in het zicht ligt in de droger. Halverwege bedenk ik me dat ik de waterkoker net aan heb gezet en ik heb zin in thee. Ik stop met opvouwen, maar neem meteen een stapeltje theedoeken mee de keuken in, want ik zou straks toch maar eens een keer extra moeten lopen?! Ik schenk water in mijn beker en terwijl de thee trekt ruim ik de theedoeken op. Oh, die oplaadkabels hier op het aanrecht liggen me steeds in de weg, maar meteen opruimen nu ik hier sta. Wat was ik eigenlijk aan het doen? Owja, de was opvouwen. Ik loop terug naar de badkamer. Ik pak alle handdoeken, één voor één en op kleur, uit de droger en vouw ze netjes op en leg ze als mooi rolletje in de handdoeken mand bovenop de droger. Bij alles wat ik doe denk ik na over de ‘juiste’ volgorde, over waar het terecht moet komen en over of het zo efficiënt mogelijk te werk gaan. Ik doe hetzelfde bij het opruimen van de rest van het ondergoed. Shit, nog steeds dorst, zwarte thee is nu wel heel letterlijk zwart. Dus. Twintig minuten later is alle was opgevouwen en opgeruimd, heb ik mijn zwarte thee op, zijn de oplaadkabels opgeruimd, heb ik mijn horloge om, is de prullenbak geleegd en heb ik het aanrecht afgedaan. Heerlijk efficiënt te werk gegaan, maar hé, mijn to do-list is nog net zo lang. alleen nog even lunchen, stofzuigen, studeren, chillen, wandelen, mediteren.
Haha over doelloos gesproken, met mijn volgordes en ingebeelde efficiëntie. Het heeft echt geen nut, is dwangmatig en werkt heus niet sneller. En trouwens.. waarom moet het eigenlijk snel? Alsof het uitmaakt of ik er 5 of 7 minuten over doe?
Wat een energie, nergens voor nodig. Opruimen is opruimen. De was opvouwen is de was opvouwen. Dat kan ook zonder die gekke structuurtjes om het maar zo snel mogelijk te kunnen fixen.
Niks mis met een beetje organisatie bij zoiets natuurlijk, als het beperkt blijft tot het behouden van overzicht. Maar overzicht had ik genoeg hoor, dit was misschien wat overbodig. 🙂
Ach hè, beter opmerken en aanpassen, dan het onbewust altijd zo blijven doen.
Doe en Leef!